تقابل هنرمندان و هوش مصنوعی، برنده کیست؟

در دهه 90 میلادی، خلق آثار هنری توسط هوش مصنوعی در شاخه های بیشتری استفاده شد و محدود به جلوه های ویژه نموند.

هنرمندان شروع به استفاده از الگوریتم های هوش مصنوعی برای خلق موسیقی و فرم های جدید شعر و قطعات ادبی کردند. همچنین این شاخه جدید از هنر در زمینه روباتیک نیز استفاده شد، روبات ها برای کشیدن نقاشی و ساخت مجسمه استفاده شدند.

و اما سال 2022 یکی از نقاط عطف خلق آثار هنری توسط هوش مصنوعی و ماشین بود. با ظهور پلتفرم هایی مثل Midjourny، آرتیست های بیشتری چه با اهداف سرگرمی و چه تجاری به کار کردن با این پلتفرم ها پرداختن و در شاخه های مختلفی مثل معماری و انواع هنرهای دیجیتال به استفاده از این ابزارها روی آوردند که حتی تعداد بسیار زیادی از این آثار رو به صورت NFT هم به فروش رسوندن. معروف ترین و گرون ترین این آثار با عنوان The First Ever Neural Network Portrait به مبلغ 432 هزار دلار به فروش رسید.

با توجه به سیل آثار NFT و اکانت های اینستاگرامی که از الگوریتم های هوش مصنوعی برای خلق این آثار استفاده می کردن، در چند ماه اخیر کم کم حساسیت ها به این نوع خاص از هنر بالاتر رفت.

اعتصابات ArtStation :

یکی از جدی ترین اعتراض های صورت گرفته در چند روز گذشته از سایت آرت استیشن آغاز شد. آرت استیشن به عنوان بزرگترین و معتبرترین سایت پورتفولیو آرتیست ها در سراسر جهان، هیچ جلوگیری از انتشار آثار هنری هوش مصنوعی در این سایت نکرد و حساسیت این ماجرا زمانی بالاتر رفت که چند عدد از این دست آثار به عنوان آثار برگزیده در صفحه اصلی آرت استیشن دیده شدن. بعضی از این آثار، الهام گرفته از یک اثر اصلی بودن که با استفاده از هوش مصنوعی و ایجاد تغییرات در اثری که صدها ساعت تلاش و سال ها تجربه هنرمند پشت اون بوده، به نتیجه رسیده بود. در تصویر زیر، عکسی که با حاشیه قرمز مشخص شده، نمونه توسعه یافته اثر اصلی با استفاده از AI هست که سبب بالاگرفتن این اعتراضات شد.

 پس از جدی شدن اعتراض به این اتفاق، آرت استیشن در بیانیه ای اظهار کرد که هیچ مشکلی با حضور این آثار در سایت نداره و اون ها رو مسدود و یا حذف نمی کنه، فقط مجموعه ای از قوانین که خیلی هم سختگیرانه نیستن رو وضع کرد که برای کاربران اصلا راضی کننده نبود. 

همین موضوع جرقه ای بود تا سیل توییت های منفی آرتیست های معروف به این جریان شکل بگیره تا جایی که صفحه اصلی آرت استیشن مملو از پست هایی شد که هنرمندان در اعتراض به اشتراک گذاری آثار هنری هوش مصنوعی داشتن. همچنین هنرمندان زیادی قول کنسل کردن ممبرشیپ یا همون عضویت پولی خودشون رو در آرت استیشن دادن و تعداد زیادی هم در حال حاضر این کار رو انجام دادن.

یکی از توییت های جنجالی در رابطه با استفاده از هوش مصنوعی برای ایجاد آثار هنری مربوط میشه عمار رشی، Design Manager ساکن کالیفرنیا که با استفاده از پلتفرم های هوش مصنوعی و ترکیب همه اون ها در یک آخر هفته و در عرض چند ساعت، تمامی طراحی های یک کتاب کودک رو انجام داد و کتاب منتشر شد.

سیل کامنت های مثبت و منفی به این توییت سرازیر شد. عده ای از این موضوع ابراز شگفتی کردن کارهایی که در گذشته براشون ممکن نبوده در حال حاضر به راحتی می تونن انجامش بدن. اما عموما آرتیست ها واکنش های منفی و سنگینی به این موضوع داشتن و بیان می کنن یک آرتیست با سال ها تجربه و یادگیری و تست و تمرین به جایگاهی می رسه که می تونه با استفاده از روانشناسی هنری خودش برای کودکان، آثار شگفت انگیزی ایجاد کنه. اما پلتفرم های هوش مصنوعی با تایپ کردن چند کلیدواژه باعث خلق آثار این چنینی میشن.

یکی از ایرادات بزرگی که به هنر هوش مصنوعی وارده این موضوعه که نرم افزار پلتفرم های هوش مصنوعی، از آثار هنری میلیون ها آرتیست استفاده می کنه تا الگوریتم خودش رو بهبود ببخشه و در حقیقت خودش رو برای بهتر شدن تمرین و آموزش بده. هیچ کدوم از این آرتیست ها رضایتی برای استفاده از آثارشون در این پلتفرم ها نداشتن و این موضوع می تونه یک سرقت هنری در مقیاس گسترده و عظیم محسوب بشه. به توییت زیر که یکی از نمونه های این سرقت هنری محسوب میشه و نشانگر استفاده گسترده الگوریتم های هوش مصنوعی از آثار هنرمندان هست توجه کنید.

از مسائل مطرح شده در رابطه با هنر هوش مصنوعی، جسورتر کردن سارقان هنریست. مثل نمونه بالا، این پلتفرم ها می تونن نمونه های مختلف از یک اثر هنری رو بسازن که خیلی شبیه به نمونه اصلی هست اما در حدی هم متفاوت هست که به عنوان یک کپی دقیق در نظر گرفته نشه و این موضوع یک مرحله جدید و جدی از سرقت هنری محسوب میشه.

همچنین در پلتفرم محبوب هوش مصنوعی Lensa تعدادی آثار مشاهده شده که بسیار شبیه به اثر اصلی هستن و بخشی از امضا صاحب اثر روی خروجی های این پلتفرم موجوده.

یکی دیگه از عکس های بسیار معروف در رابطه با آثار هوش مصنوعی مربوط به میشه به یک دست که با تعداد انگشتان اشتباه به تصویر کشیده شده. ظاهرا اکثر ابزارهای هوش مصنوعی هنوز مشکل زیادی با تعداد انگشتان دست، جداسازی بند انگشت ها و نوع خم شدن بخش های مختلف داره و این تبدیل به سوژه بسیاری از هنرمندان شده. تا اونجا که خیلی از هنرمندان معترض، در مواجهه با آثاری که مشکوک به استفاده از هوش مصنوعی هستن به شوخی تقاضای نشون دادن دست سوژه رو دارن.

در واقع، هنرمندان واقعی هیچ گاه نیازی به هوش مصنوعی برای رشد خودشون ندارن، اما هوش مصنوعی برای همیشه نیاز به استفاده از آثار هنرمندان داره تا بتونه نتایج بهتری بده و این موضوع، رابطه بین آرتیست واقعی و پلتفرم هوش مصنوعی رو شبیه به یک رابطه انگلی و یک طرفه می کنه.

همچنین این پلتفرم ها با فراتر نهادن قدم ها در زمینه خلق آثار هنری، می تونن Work in Progress یا همون مراحل طراحی رو ارائه بدن که نوع جدیدی از فرهنگ بی اعتمادی رو در جامعه هنری و روابط کارفرما و هنرمند ایجاد می کنه. کارفرما چطور می تونه متوجه بشه اثری که سفارش داده و باهاش رو به رو شده توسط آرتیست طراحی شده یا با استفاده از تایپ کردن چند کلیدواژه نبوده...

از مضرات دیگه پلتفرم های خلق آثار هنری هوش مصنوعی میشه به این موضوع اشاره کرد که رقابت نابرابری بین انسان و ماشین در خواهد گرفت. یک شخص عادی بدون هیچ درکی از هنر و تحصیل و تمرین در این زمینه، فقط با صرف چند ساعت و بازی با کلیدواژه های مختلف، تمامی طراحی یک کتاب رو انجام میده و در مقابل هنرمندانی قرار می گیره که سالها با تلاش و کوشش بسیار به سطح فعلی خودشون رسیدن اما برای چاپ این کتاب کمکی ازشون گرفته نشده. در وضعیت فعلی هنرمندان معمولا کمتر از تلاشی که می کنن درآمد دارن و همیشه تحت فشار ددلاین ها و سختی کار هستن. همچنین قوانین سخت ادراک هنری که تمامی هنرمندان باید از اون مرحله عبور کنن و به خوبی در اون بخش آموزش ببینن، هنرجویان جدید رو می ترسونه. چرا یک نفر باید مداد رو برداره و بنیان هنر و نقاشی رو بیاموزه وقتی می تونه به جاش با زدن یک دکمه به یک اثر به اصطلاح هنری برسه؟

در طول تاریخ، هنر همیشه راهی برای انسان ها بوده تا وجود خود رو معنا کنه و به دنیای اطراف، زیبایی ببخشه. از دوران نقاشی های ابتدایی در غارها تا شاهکارهای معاصر هنری.

آیا ما واقعا آماده ایم تا هنر، چیزی که موجودیت ما به عنوان انسان رو رنگ می بخشه و ما رو از تمام مخلوقات دیگه ی هستی متمایز می کنه رو اتوماتیک کنیم و بسپاریمش به نوشتن چند کلیدواژه و زدن یک دکمه؟

فراموش نکنید همونطور که اشاره شد، آثار ایجاد شده توسط هوش مصنوعی همگی با منطق قبلی و آموزش دادن به ماشین با استفاده آثار هنرمندان ایجاد میشن. این سیستم ها هیچ گاه قادر نخواهند بود مفاهیم جدیدی رو خلق کنن یا سبک های هنری جدیدی ایجاد کنن و اتکای بیش از حد به اون ها باعث نابودی تلاش چند هزاره ساله بشر برای پیشرفت هنر خواهد بود.

سخن آخر:

آیا میشه این سبک جدید از هنر و تکنولوژی رو سرکوب کرد و جلوش رو گرفت؟

بی هیچ قید و شرطی پاسخ "نه" هست.

پس آینده هنر به چه سمت و سویی خواهد رفت؟ آیا ما شاهد نابودی هنرهای دیجیتال و شغل خودمون خواهیم بود؟

باز هم پاسخ قاطعانه "نه" خواهد بود.

در ابتدای ظهور دوربین عکاسی، نقاشان تحت فشار و استرس زیادی از نابودی شغلشون قرار گرفتن و حتی اعتراضات زیادی هم در جوامع هنری خودشون شکل گرفت، حتی با ظهور دوربین عکاسی دیجیتال، عکاسان دوربین های عکاسی آنالوگ و لابراتوارهای عکاسی چنین حسی داشتن.

چیزی که غیرقابل پیش گیری هست، پیشرفت تکنولوژی و حتی غیرقابل پیش گیری تر، پیشرفت هوش مصنوعیه. توی دنیای اطرافمون تقریبا همه چیز در حال وابسته شدن به هوش مصنوعیه و این موضوع هر روز داره بیشتر و بیشتر با زندگی های ما درآمیخته میشه.

آثار خلق شده توسط هوش مصنوعی هم بخشی از این صنعت خواهند بود که اجتناب ازشون ممکن نیست ، این شاخه هر روز بیشتر و بیشتر پیشرفت خواهد کرد و خواسته یا ناخواسته، از آثار هنرمندان مطرح و حتی آثار من و شما هم در توسعه این تکنولوژی استفاده خواهد شد و باعث ایجاد شغل های بسیار، شرکت های بزرگتر و فرصت های زیادی در آینده نزدیک میشه.

به مرور زمان، قوانین بیشتری برای ساخت این آثار، استفاده از آثار تولید شده و قیمت گذاری ها و ... وضع خواهد شد و طبیعتا موتورهای ارائه دهنده هوش مصنوعی هم تابع این قوانین خواهند بود. ما در برهه ای از زمان هستیم که در یکی از این پیچ های تاریخی ایستادیم و شاهد بروز یک تکنولوژی جدید و به تبع اون، ایجاد تحولات بزرگ در سال های آینده خواهیم بود.

چیزی که همیشه وجود داشته و این زمینه هم مستثنی از اون نیست، وقف پیدا کردن جامعه مخاطب و همچنین سازندگان تکنولوژی با شرایط پیش رو خواهد بود.